//
Varlığın yetiyor
Yansıma bir de
Beni bir ana doğurdu
Unutma sende
Kalbim yeterse atmaya
Gırgıra şamataya parlamaya
Ay’a yeterse kalbim
Su’ya da yeter
Gölgesi düşer karanlıklarda
Sen yakamoz dersin
izlersin
Seversin seyretmesini
Oysa bir ölümün kefeni gibi ayrılık
Biz ki vardık kimseler yokken
Aç uyurduk herkesler tokken
Razıydık
Hazırdık tüm renkleri sevgilemeye
Bir kurt
Bir kuş
Çoban köpeği
Ormandan beklenilen bütün maharet
Oturur senin gibi
Seyrederim ağarmasını göğün
Gövdemin ağrımasını
Ağlamasını gözlerimin
Sen deniz dersin
Ben orman
Boğulur gideriz aynı nefessizlik
Hissizlik
Oksijensizlik
Sensizlik
Yine de
Güle güle git sevgilim
Güle güle git
