Yaz güneşi tepede ama nafile,
yakıp geçmiyor şehri, sadece tepede.
Elim usulca gidiyor yüzüne,
müziğin ezgisi doğuyor teninde,
yaz güneşi artık sevgilinin gözlerinde.
Evvel fotoğraftan sevmiş gözlerim yanarken,
ona eşlik ediyor yüzüne giden elim.
Tepedeki güneş artık yakıyor şehri,
müziğin ezgisine bir söz yazılıyor.
Ömrü bir günlük kelebek,
en uzun günü sevgilinin gözlerinde.
Batuhan Oğuz
2020-12-18T22:04:13+03:00Ne güzel şiir,kaleminize sağlık