Bir şehir beni kutsuyor
İyileştiriyor merhemi
Lavanta çiçeklerinin.
Bir sevdaya rastlıyorum
Bir çiçekten bir böceğe
Güneşin doğduğu yerlere
Gidiyorum.
Devrilişimden uyandığım gün
Günler günlere karşı olsa bile
Gülebilirim şefkatimle.
Bir şehir şimdi beni övüyor
Ama bilirim yarın tutmayacak
Pamuklar açacak çiçeğini
Ayazında bu mevsime direneceğim.
Zaten hep öyle olmaz mı?
Zora kapılmışsındır aşıksan
Üstüne de seviyorsan bir şehri
Boynun ya da elin üşür
Eser rüzgarı baharın
Turunçları yere düşüverir.
Yarın olur şehrin döner sana
Güneşi ısıtır içini
Yine kucaklar doyasıya.
