Ne konuşasım var ne yazasım kendimin bile kıyısındayım.
Yoruldum birtap düştüm yüreğim benden bana karşı.
Halim yok dermansızım. Yatamıyorum ama kalkamıyorumda.
Sabah oluyor güneş doğuyor, akşam oluyor güneş batıyor.
Gün gelip geçiyor.
Yaşım 24 hiçbir şey anlamadım bu kısır döngüden.
Gece gündüzü kovaladı,kederler sevinçleri kovaladı. Bende yaşadım öylece...
Mutluluk bize zor değil ama mümkün de değil.
Her şeyde bir huzursuzluk, mutsuzluk esintisi buluyorum.
Beni üzecek şeyin varlığı değil esintisi geçse ona takılıp kalıyorum.
Yoruldum zihnimden yoruldum.
Ben miyim bana düşman
Benim bana şevkatim nerede.
Millete bonkörce saçtığım şevkatim bana karşı nerede?
