Aşkınla çiçeklenen gönlüme baharının ortasında ayaz vurdu. Soldu her bir açan çiçeğim. Sebebi sen, sebebi ben; ne fark eder? Karşılık verilmeyen aşklar kalbin yükü değil artık, aklın zindanı oldu bu bedende. Var sayılmış ihtimaller, kurulan hayaller, her biri iki sözüne mahkum şimdi. Gönlümün kapıları ne sana ne de bir başkasına açık artık. Sevme desen sevmeyi bırakır mıydım sanki seni?