Yerli bir çocuk oluyorum
Toz toprak ayaklarım dans ediyor
Görünce seni
Dünyanın çamuruna bulanmış yüzümü
Sana bakarak yıkıyorum
Yıkıyorum moderniteyi, dönemi, çağı
Sen çağlardan çıkıp gelmişsin
İlk insanların çocuğu oluyorum
İçimde bir şeyler patlıyor
Uzaktaki şu volkan gibi
Bir kelime arıyorum, bulamıyorum
Coşuyorum
Koşuşturup bir taş buluyorum
Mağaraya giriyor ve
Noktalar çiziyorum her yana
Çizdikçe büyüyor bu çılgın çocuk
Çıkıyorum tepelere
Mamutlar avlanıyor
Elimde yontma bir aşk..
Sana fırlatıyorum
Tükenmeden neslin
Gökyüzüne bakıyorum
Azalan yıldızlara
Sırtımdaki senle
Dönüyorum yuvama
Mağaramdasın
Bir zamanlar
Vahşi bir çocuğun çizdiği noktalar ışıldıyor
Yıldızları indirmiş gecelerden
Biliyormuş geleceğini ta ezelden
Şimdi buluyorum
Aradığım kelimeyi
"Sevmek" diyorum
Milyon yıllık olacak buluşun sevinci var
İlkel yüzümde
Ne ateş ne tekerlek
"Sevmek"
