Karanlık bir köşede,
Bir ben varım, bir de sen.
Acı çeken bu gönlüme geçmez sözüm,
Kırsın kalemimi geceler,
Durmasın, acımasın halime patlasın.
Karanlıkların ardında, ey yüce,
Söyle, kabahatim sevmek miydi,
Sessizce köşede oturup onu düşünmek miydi?
Biri anlatsın bana sevmenin suçlarını,
Ya da iki sallasın beni rüyaydı desin,
Gerekirse kabusum olsun, uyanmayayım,
Ölü gibi yatayım ya da gerçekten toprağa koyulayım...