Biraz düşündüm
Hiçbir şey düşünmemek üzerine kendimi ikna ederek ancak bu yalnızlığın yoğun duygusundan kurtulabilirim sanıyorum
Bunu da düşünerek söylüyorum
Ve yalnızlığımdan asla kurtulamayacağımı sindiriyorum
İhtimalleri direkt bir iç görü ile reddettiğim bir evrede
Sosyalleşmek gibi bir ihtiyaç atfediyorum
Ama ben engelliyorum
Bu hakkımdan dolayı süregelen suçluluk ve asabiyet
Yalnızlığımın bir dosta ihtiyacı var
Elimde olmayan sebepler
Kontrolü ele alma ihtimalinin korkusu sarıyor sonra bütün bedenimi
Ben bu suçluluğu kaldırabilecek düşleri henüz görmedim
Öğreneceğim çok kelime var
Yazmak istediğimde beni engelleyen ilaçlarımı bıraktığımda gördüğüm
Absürtlüğü ile korkutan rüyalarım var
Uyandığımda saate bakıp gece yarısı olduğunu fark ettiğim günler var
Ben ise bir şekilde başa çıkıyorum
Anlamlandıramadığım bir derinliğin içerisindeyim
Herkesi parçalamakla görevlendirilmiş bir kimse gibiyim
Kendimden uzaklaşın ve
Beni bulmama yardım edin çağrısı yapmak isteyen ben
Varlığın acısını yok olmanın korkutuculuğuna değişen yine ben.
Kelimelerim değişiyor
Giderek umutsuz ekler kullanıyorum
Oysaki bilincime izin verip ben geriye çekiliyorum
Sonra bir rüya başlıyor
Babam beni utandıracak şeyler söylüyor
Oysaki o yapmamıştı sanıyorum
Evim hissettiğimi sandığım yere gidiyorum ve güzelliğiyle mest oluyorum
Aklıma kazımak için fotoğraf çekiyorum
Makinanın bozuk oluşunu fark ediyorum
Üzülüyorum
Ev görüyorum
Ait olduğum
Ve hep olan, oluş sebebini kavrayamadığım bir kahvehane görüyorum
Sanki içimi görenlerle ve ait hissettiklerimle birlikte orada sabahlayacağım gibi
Ama birden olmuyor
Biri anahtarımı çalıyor
Onu bulup öldürüyorum
Pişmanlık kaplıyor içimi
Umarım rüyadır, umarım uyanınca geçer..
Sonra bakıyorum, nar tanelerinden resimler yapmış
Oh diyorum, ölmemiş
Ama anahtarım hala yok
Kara bir çarşafa gizlemiş sanıyorum
Sonra uyanıyorum ve kalbim
Bir sıkıntı habercisi gibi sıkışıyor
Saate bakıyorum ve gece yarısı.
Rahatlamak için kelimeler seçiyorum
Yalnızlığımın bir dosta ihtiyacı var ve sanki ben
Yazmayı şuan bırakırsam
Acı verici bir boşlukta boğulacak gibi hissediyorum
Ama bırakıyorum.
