Edebiyat Dünyası Yasta: Sezai Karakoç Hayatını Kaybetti


Türk şiirinin yaşayan efsanelerinden, 22 Ocak 1933 Diyarbakır doğumlu usta yazar, şair ve fikir insanı Ahmet Sezai Karakoç bugün hayata gözlerini yumdu. 88 yaşında aramızdan ayrılan değerli sanatçı Türk edebiyatına büyük bir edebi miras bıraktı.*


Özellikle şiir alanında özgün bir yeri olan Karakoç'un şiirde izlediği çizgiyi anlattığı üç kitabı "Edebiyat Yazıları" ve Körfez (1959), Şahdamar (1962), Hızırla Kırk Saat (1967), Sesler (1968), Taha'nın Kitabı (1968), Kıyamet Aşısı (1968), Gül Muştusu (1969), Zamana Adanmış Sözler (1970), Şiirler (1975), Ayinler (1977), Leyla ile Mecnun (1981), Ateş Dansı (1987), Alınyazısı Saati (1989) adlı şiirleri onun edebiyatımıza kazandırdığı değerli eserleridir.


Ayrıca, Yunus Emre (1965), Yazılar (1967), İslamın Dirilişi (1967), İslam Toplumunun Ekonomik Strüktürü (1967), Mehmet Akif (1968), Mağara ve Işık (1969), Edebiyat Yazıları 1 (1982), Edebiyat Yazıları 2 (1986) adlı inceleme-deneme eserleri bulunmaktadır.

Yeni edebi biçim araştırmalarına, değişik imgelerle kendine özgü, mistik ve İslami içeriğe yer veren eserleriyle döneminin en başarılı şairleri arasına giren Karakoç'un aldığı ödüller:

1968 Milli Türk Talebe Birliği Milli Hizmet Madalyası

1970 Sürgündeki Macar Yazarları Gümüş Madalya Ödülü

1982 Türkiye Yazarlar Birliği Hikâye Ödülü

1988 Türkiye Yazarlar Birliği Üstün Hizmet Ödülü

1991 Dünya Sanat ve Kültür Akademisi Ödülü**


Edebi Yönü

Sezai Karakoç, şairin genel çizgilerini, pergünt üçgeni dediği üç ilkeyle anlatır. Peer Gynt, Norveçli yazar Henrik İBSEN’in (1828-1906) en ünlü oyunlarından biridir. Karakoç, Pergünt’ün, hayatında bu ilkeleri yaşadığını belirtir ve bu ilkeleri şiire tatbik eder:

Şair, Kendi Kendisi Olmalı: “Şairin kendi kendisi olabilmesinin biricik yolu, değişmek, başkalaşmaktır.”

Şair, Kendine Yetmeli: “Eserinin tohumunu ve geliştirecek iklimini, şairin kendi varlığından alması anlamına gelir yeterlilik ilkesi. Yâni fildişi kuleyi biz dışına çeviriyoruz; evren şaire bir fildişi kule olmalı; şafakta kaybettiği güvercinleri, şair, bir ikindide bulabilmeli.”

Şair, Kendinden Memnun Olmalı: “Eser´in şairini sevinçle titretmesi demek bu. Şair, eserini sevmeli. Onu okşamalı, ama yaramazlıklarına da göz yummamalı. Beğenmediği davranışlarını gücendirmeden ona anlatmalı onu kendini düzeltmeye kandırmalı ve bunu da inandırmalı ona. “Beni andırıyor, ah, beni o” demeli.”***



REFERANSLAR:

* https://www.trthaber.com/haber/gundem/sezai-karakoc-vefat-etti-626813.html

** https://www.turkedebiyati.org/sairler/sezai_karakoc.html

***https://www.sorubak.com/blog/sezai-karakocun-fikri-ve-edebi-yonu.html




Hazırlayan: Ömer Turgut