Burnumun direği sızlıyor,
Kokusu oluyor bazı anıların, düşününce bitiveriyor hemen. Umudum yok. yutkunmuyor bazı cümleler şaşırıyorum. Bazı kelimeler var tokatlıyor. Bir kaç kez şiddetine maruz kaldım.
Uslanmıyorum ki, kaşınıyor yaram
Öğrenemiyorum bir türlü büyüyemiyorum
İlk değil biliyorum, ama alışamıyorum.. bırakıyorum her şeyi yere savruluyor. Bırak dağınık kalsın diyorum, dinliyorlar beni yine kimse toparlamıyor. Ben yutkunuyorum cümleler yerine. Yine hatırlıyorum ve yine şiddetine maruz kalıyorum sözcüklerin.
Kaşınıyor yaram. Öyle güzel kokuyor ki bu anılar. sızlamayı seviyorum. Öğrenmek istemiyorum. Büyümekte. Tokatını atsın tekrar bekliyorum...