uzunca bir inziva
ve kendimi tanımanın
acı verici büyüsüyle
açıldı yeni bir kapı
o kapının ardında
bir oda dolusu insan
bana gerçekleri anlattı
büyük bir tevazu ile
terk ettim orayı
kızmadım
küsmedim
inanır mısınız
kendime bile
bu lanete kapıldığımdan beri
içimdeki tüm sevgileri
nefrete dönüştürmüş
herkese arkamı dönmüştüm
son gücümle geldim sıfır noktasına
izin verdim
söz verdim
şans verdim
kazandım sandım
kasvetli bir günün akşamüzeri
ellerimi birbirine kenetledim
kendime yabancılaşmamayı diledim
beceremedim
zihnimin içinde bin tane düşünce
savaştı birbiriyle
o savaşların hepsinden yaralı çıktım
kalbimde açtığım her yer boş kaldı
o boşluk bana kocaman geliyor
herkes aksini söylüyor
birileri uğruna savaşmayı vadedip
sırtını dönüyor
savaş alanında tek bir yaralı kalıyor
o yaralıyı artık kimse tanımıyor
heduanna
2022-01-14T15:19:31+03:00Hikaye gibi akıp giden bir şiirdi. Özellikle son iki satırını bu bağlamda çok güzel ve anlamlı buldum. Kaleminize sağlık. <<3