uzunca bir inziva 

ve kendimi tanımanın 

acı verici büyüsüyle 

açıldı yeni bir kapı 

o kapının ardında 

bir oda dolusu insan

bana gerçekleri anlattı

büyük bir tevazu ile 

terk ettim orayı


kızmadım

küsmedim

inanır mısınız 

kendime bile  


bu lanete kapıldığımdan beri

içimdeki tüm sevgileri 

nefrete dönüştürmüş

herkese arkamı dönmüştüm

son gücümle geldim sıfır noktasına

izin verdim

söz verdim

şans verdim

kazandım sandım


kasvetli bir günün akşamüzeri

ellerimi birbirine kenetledim

kendime yabancılaşmamayı diledim

beceremedim

zihnimin içinde bin tane düşünce

savaştı birbiriyle 

o savaşların hepsinden yaralı çıktım


kalbimde açtığım her yer boş kaldı

o boşluk bana kocaman geliyor

herkes aksini söylüyor

birileri uğruna savaşmayı vadedip 

sırtını dönüyor

savaş alanında tek bir yaralı kalıyor

o yaralıyı artık kimse tanımıyor