Melek abla falımı yorumladı

Aysunla konuşurken gözlerine değil hep göğe baktım

Aklıma nilayın söyledikleri geldi onu da kanıksamaya çalıştım

Çayı yudumladım çay boğazımda kaldı ama tıkanmadım...

Sıfırdan başlamaktan korkmuyorum. Gittim bir kaç kez yanına.

İlk gittiğimde çok üzgündüm, ikincisinde öfkeli, üçüncüsünde umutsuz ve dördüncüsünde alışkın, beşincisinde bir o kadar hissiz...

Sıfır sıkıldı benden, sıfırdan sıkıldım bende

Sıfırı tanıyorum. Sıfırın bir kıyısı var. Suları gelgitli hep paçalarım ıslanıyor. Sıfırda beni tanıyor. Biz birbirimizi herkesten çok tanıyoruz.

Yine mi geldin dedi ve ben yine geldim dedim. Şaşırmadı. Kaçıncısıydı?

Şeffaf camlar arasına sıkışmış ve uzagı görebilmeyi alıştığım gibi, üstüne mükafat saydığım bir paradoksa düştüm. Sıfır anladı. Paradoks değil ben dönüyorum etrafında.

İnan ki gücüm var hala... Biliyorum..

Falımı açıp okumadım. Beklemeyi hiç sevmem. Erkenden gördüm. Güzel oldu. Şaşırmadım.. Şeffaf camlar kırıldı. Uykumdan uyanıp üzgünlüğümü gördüm. Bomboş kaldım. Biliyorum. Bilmiyor da olabilirim. Yedinci çıkışa takıldı aklım ama yediye çok var..

Aysun gözlerini hiç ayırmadı benden. Dikti, inceledi beni. Nasıl bu kadar sakin ve sessiz kalabildiğime şaşırmış bir şekilde sadece gözlemledi..

Nilay dedim bir kez böyle söylemişti.. "insanların sana davrandığı ve söylediği sözlerden kendine anlam çıkartmamalısın." Sahi anlamım neydi?

Eve gitmek istedim. Evde kalmak. Çıkmamak..

Benim kendi canıma kastım

Ama kendi canımdan kaçtım.

Eksik taşlara takılıp düştüğüm yolu aradım

Denizin fışkırdığı, mavi denizin köpürüp su yeşili oldugunda aklımda çalan muziği düşündüm. Annemi düşündüm.

Aysun endişeyle bakıyor hala.. yanındayım dedi

İnan bende yanımdayım

Çayı yudumladım çay boğazımda kalmadı.

Korkuyorum kendi dizeme çarpmaktan.

Ben duruyorken bile çalışan hızlı düşünceler yerini insanların yanlışlarına bırakıyor

Tokat atıyor bana hayat ama acıtmıyor

Hız ile kuvvetin förmülü buraya bir türlü uyarlanmıyor

Denizin fışkırdığı, mavi denizin köpürüp su yeşili oldugunda aklımda çalan beşinci senfoniyi düşündüm. Ama kıyıdayım hala, sıfırda

Bir avuç düşünceyi yolluyorum uzağa. Kum gibi saçılıyor etrafıma.. en kötüsü hep gözüme kaçırıyorum fırlatınca...