Seni benden çıkarınca sıfır
Kalır derdim ve
kendimi toplarken seninle
hep etkisiz eleman olurdum.
Ne kadar uğraşsamda ben bir,
sıfırdım sonuçta.
Her kavgamda çarpsamda kendimi
Yutardım nihayetinde.
Bütün derdi kederi içimde
Seni benden çıkarınca sıfır kalırdı
ama ben sıfır değildim seninle.
Senli benli takılırdım hayata işte
Yolcuyuz hepimiz hesabı
Kaygıların peşine kayıtsızlıkla giderdim.
İstediğim zaman seni çıkarır kendimden
Sıfır kalır ve yine istediğim zaman eklerdim kendime.
Hayattan soyutlanmakla tekrar bağlanmak arasındaki çizgi bu kadar basitti belki de.
Nihayetinde sen çıktın benden
Yapamadığım bir işlem sonrasında
Ben ise yuttum her şeyi
Kendi içimde ....
Orçun
2023-08-29T01:41:25+03:00Ne demiş ünlü Türk düşünürü şebo, sil baştan başlamak gerek bazen her şeyi sıfırlamak.
Orçun
2023-08-29T00:24:42+03:0010 ve 100 olabilmek için sıfırda olmak gerek bazen...
Orçun
2023-08-29T00:01:14+03:00Dediklerine katılıyorum. Tüm kriterlerinden hatta ve hatta kafamdaki kalıpların bile çok ötesinden gelen insanlarla da mutsuz olabilir insan ve bu o zaman o kişi için trajediye dönüşebilir ve devamında gelen boşluk hissi. Kendi benliğinin farkında olan insan o noktadan sonra iyi niyetinden üzülür üzülürse. Öyle ya da böyle genel tema herkes gider oldu ama herkes gidiyor bir şekilde zaten. En doğrusu şudur veya budur diyemem ama en mâkul olanı yaşamaya çalışmaktır ( aşık olmaya, mutlu olmaya , eğlenmeye, nefes almaya ..... liste uzar gider. ) ne sonsuz bir mutlak mutluluk var ne de tam tersi mevcut zaten. Karşındaki bunu yaptığı sürece hayatında kalır zaten, çok belli kalıplara giremeyecek konular bunlar ama ana hatları bunlar sanırım.