Bana her ne oluyorsa yavaş yavaş oluyor
Bir gün bir kalkmıyorum ki bir şey olsun
Yatamaya yatamaya geceleri oluyor
Envai kurt kemirir tahtalarını aklımın
İnce elenip, sık dokunmuş intikamdır; yaşamım.
Sigaradan ölür gibi yahut çok severek!
Görmeden bile sebebini yataklara düşmenin...
Bana her ne oluyorsa yavaş yavaş oluyor
Öyle mahrem bir dert ki bu içimde yanan
Nice günler bir köye gelmez trenler gibi
Bekliyorum, utanç içinde ağzımdan
Bütün iğrenç kanıyla akarak serilmesini
Aylar geldi geçti, yılları da tutamam
Bu böyle sürecek... Ve hem böyle bitecek.
Kimsenin suçu yok, kimseye kızamam
Böyle oldu işte,
Böyle olası vardı demek.
Bana her ne oluyorsa yavaş yavaş oluyor.
Bütün hikâyemi kusup da bir masadan,
Ağlayarak devrilmek isterdim ki, ah!
Yakışırdı! Onurumu bırakır ve giderdim
Ezdirmezdim de kendimi ‘suç değil’ derdim,
Gelecek olan cevabı içten içe bilerek.
Çıkmadan bir de dönüp bakar ardıma;
Böyle gidiyorum ben işte,
Sigaradan ölür gibi derdim yahut çok severek!
Ben, her nasıl öldüysem
Aslında yavaş yavaş, ince ince
Ve bir iş gibi aksatmadan hiç,
Günü gününe öldüm, derdim.
Çeker giderdim.
