Kaçmıştım
Bir kapının ardına sığınmış, bilyelerimi sıkmıştım
Zamanında canavarlara ve kadınlara kanmıştım
Kadın annemdi, annem kedilerin gözündeki ürkek cinnet
Annemi kapının arkasında bilyeyle vurdum
Ellerim titredi, beceriksiz der diye korkudan, bilye büyüklüğünde terler akıttım
Gözlerim terledi, ben hiç ağlamadım
Ay uzandı göğüme ve bir nefes sıkıştı göğsüme
Şiir tükrürdüm kapıların ardına, seslerden, gözlerden kaçmak için
Ve temmuz sıcağı ölmek için, ne münasip
Yeşil bilye için kaybettiğim 8 bilyeyi arıyorum
Yeşil bilye elimde...
Dizlerim çenemi taşımaktan memnuniyetsiz
Annem kızmaya yer arıyor, hiç mi olmamış çocuk, nasıl kapı ardlarını bilmiyor
