Gönlün bağından kopan bir ses sevgilim,
Şiir adından ayrıdır,
Dağlar ardından yüce bir his ki
Tanrı göğümü göğsünle dolduruyor.
Haykırsam şu uçsuz bucaksız göğe karşı,
Duyar mı sesimi bulutlar?
Haykırsam olabildiğince,
İçimi döksem kanadı kırık kuşlara...
Gönlümün derinliklerinde,
En karanlık kısmında saklı kalan adın,
Ve nihayet sevgilim,
Hislerimle baş başayım…
