1.

                   de ki:

benim adım bir çiçekten alınmış

benim adım siperleri dolduran inançtan;

güzel ve buhur kokan bir yürekten alınmış.

                   de ki:

tanrıdan ve yağmurdan

esmerliğinden ekmeğin,

emeğin süt kokan kanından;

-efsanelerden ve ivo'dan-

adımın harfleri

gönlümdeki kıpırtının çığlığından.


2.

-yendirdim- yumruklarımı yüzümün hizasından

dalları vuran rüzgar:

yumruksuz ben,

                           çırılçıplak sayılmaz mıyım?

es gövdeme doğru, üşüt kıl ruhumu

tenim uyansın, açlığım dinsin

dalları vuran rüzgar:

sevdiğimin çıplaklığıyla üşüt beni.