şiir sevmeyenler
şiirden geçenler
şiire değenler
bak bu edebiyat sevgilim
alabildiğine
altımızda yatıyor
biz ne zaman tutuşsak kavgaya
ve kargaşaya
bize karışıyor
sakince
birbirimize karışıyoruz
maviyle
gök ağarıyor seneler geçiyor
sürüncemeyle
yaşlanıyoruz sevgilim
ellerimizde ufak kırışıklar
yaşanmışlık da denebilir
şimdilerde yaşanmışlıklar düzeliyor
değişiyor
dönüşüyor
kimse kırışmıyor
şiiri sevmeyenler
yaşanmışlıklarını da
sevmiyor
biz sevelim
şiire değenler
şiirden geçenler
kendimize eski bir battaniye alalım
bir de fener
altında ışık tutalım maviye, yangın mavisine
rüzgarda asi
esrik
kırılgan
biz seninle iki kırgın kuzgunuz
eciş bücüş
bilmezler
karga zanneder
şiiri sevmeyenler
oysa biz şiirin ta kendisiyiz
elçiyiz
şiire elçi
şiire övgü
şiire adanmış bir hayat
biz seninle güne tapanlar gibiyiz
dilimizde eskimeyecek bir ahenkle
