şiirlerinin yıkandığı taşların üstünde cesedin,

haykırıyor bana arafta kalmış düşlerin,

gönderme beni yedi kapılı sürgün diyarına,

ellerimi tut, götürme. düşmüş giryelerin.

tek kaldığın cennetinde söylenmiş sözlerin,

umutsuz fısıldayışların kalbe doğru titrerken,

unutuyor musunuz duvarlarda akıp gidenleri,

ışığında gölgelerin var, yitip gittiğin.

sözlerin sahteliği, yüzünden düşmüş,

kalbimin şairi, şiirleri üşütmüş,

hiçbir yolu olmadan, ellerin üşüşmüş,

kol kanat gerdiğin göğsü de üşütmüş.

şimdi var sana selâm buradan,

dökülmüş kanlarının ahı var çoktan,

yıldızları batırdığın karanlıklarda çoklar,

bırakıp gidiyorum, şimdi en baştan.