Şiirler de ölür

Bir insan gibi son nefesini ak kâğıdına

Karasını zifirinden boyayıp


Şiirler de ölür

Tıpkı istediği gibi insanların

İzlemek istediği gibi yani

Görmek istediği gibi zevk alarak


Yanlış olmasın

Şiirler de ölür

Bir büyük sancı içinde de değil üstelik

Gayet basit olduğundan dizenin sonu


Mısralar ardından bakınca

En son ömrü tadınca

Aşkın anlamı kalmayınca

Şiirler ölür


Bir insan gibi son nefesini ak kâğıdına

Gözlerin gibi uzaktan bakınca

Son nefesini ak kâğıdına

Kanıyla değil kalbiyle

Kansız kızıla boyayınca

Şiirler ölür


İnsanlığın o büyük inançsızlığından da değil üstelik

İnsanlığın o büyük

O büyük insanlığın

Aşkını karasından çalınca

Kalbini siyaha boyayınca


Öldüğü gibi de değil her güzelin

Gömüp gömüp toprağa

Öpüp öpüp diriltemediği gibi

Aciz aciz mahvolunca

Doyarmış gibi aşka

Sanki yok olunca

Şiirler ölür


Yazılmışlar

Yazılmamışlar

Sırrını geceye gömüp

Esen yel kızınca

Hiç yaşamadan usulca

Şiirler ölür