Şairane bir ruhun daimi mesaisidir:
Düşler aleminin şahikalarına kanatlanmak
Ve bunun dünyaca mukabilidir:
Ardı sıra karanlığa saplanıp kalmak.
Şahit olsaydı bu âlâma gökyüzü
Hangi meleğin mahzun olmazdı ki yüzü?
Yedi kat sema ağlayıverirdi,
Ahad-ı nas buna yağmur derdi.
