''Sil baştan sevmek gerek bazen...Her şeyi unutmak...'' Muhteşem bir Şebnem FERAH klasiği... Yüce AŞK'ın parıltısını sevgilinin kalbinde bulmak ve de onunla ilelebet yanmak uğruna feda edilmiş nice zamanlar,nice imkanlar ve de nice hayatlar...Hep kendinden verirsin sevgilide aradığını bulmak için...O bir kez yansın diye sen bin kez yanarsın...O'nun yüzü bir kez gülsün diye sen bin kez ağlarsın...O'nun o sevgilinin bir kez gönlü hoş olsun diye elinden geleni ardını komazsın...Yeter ki o maşuk'un kalbindeki parıltı sönmesin...
Gel gör ki sen her ne kadar canhıraş uğraşıp didinsen de işin sonunda bir de bakarsın ki o tatlı dil zehir, o güler yüz soluk o parıltılı kalp sönmüş gitmiş!... İşte o vakit anlarsın aradığın dilberin (sevgilinin) o olmadığını...Geriye dönüp baktığında geçen onca güzel zaman ve de hatıralar ...Öyle ya ne demiş şair; ''Hayat,hatıradır...Unutursan ölürsün...''
Aşk bittiyse yahut hiç olmadıysa ne kalır geriye?...Koskoca bir alışkanlık...Anlamdan, özden yahut töz'den yoksun bir hatıralar silsilesi...Kendini kandırabilenler yola devam ederler...Kandıramayan aşka aşık kimseler için görünmüştür artık bu pıtıraklı yolun sonu...
Döndük mü yine başa...Sil baştan başla...Nereye ne tarafa dönersen dön varacağın yer KENDİN'dir. Aramaya devam...Aramakla bulunmaz belki ama yine de bulanlar arayanlardır elbet...Sevgilinin yanan kalbinde KENDİN'İ bulman dileğiyle...
