Bir gün bir silüete rastladım
Akşam güneşinde, sabah serinliğinde, gece sessizliğinde, kalabalık şehrin ortasında, oyun parkında, tren garında, çay bahçesinde, bar taburesinde, deniz kenarında, kurak tarlalarda, asfalt yollarda olabileceği her yerin sonsuzluğunda...
Çığlıklarca sesler çıkarıyordu
Sıkıldım diyordu, çok sıkıldım!
Anlamsız şeylere anlam yüklemekten
Nedensiz şeylere mutlaka bir nedeni var demekten
Saçmalamaktan korkmaktan
Doya doya ağlamamaktan
Paylaşamamaktan
Sevememekten
Sıkıldım!
Kendimi yollara atamamaktan
Özgürce dans edememekten
Kelimelerimi sakınmaktan
Bir eli sıkı sıkıya tutamamaktan
Yarım bırakmaktan
İnanamamaktan
Sanmaktan
Gizlenmekten
Sıkıldım!
Sonra bu isyankar silüeti daha yakından görmek istedim
Olabiliceği her yerin sonsuzluğuna doğru birkaç adım attım
Kaldırdım kafamı
Puslu bir aynaya çarptım
Aynı olursam çözebilirim sanmıştım hep düğümleri
Ayna olabilmekmiş mesele, anladım
