Mahzun bir sevdadır bedenimi esir alan
Varoluşunun şükrü ağırlaştırsa da cesedimi
Bu sefer gitmeye yeminliydim
Tanrı adına biriktirdiğim sevaplarımı dağıttım
Yolculuk uzun
Vakit bakışlarından kısaydı
Hazırlığıma başlamalıydı ellerim
Tabutuma bir çiçek ektim
Tahtadan ruh çıkaracaktım yalnızlığımda
Sonra
Hediyeler aldım geçmişime
Yaralı bir an kalmamalıydı beynimde
El üstü yolculuğuma çıkmadan evvel
Yorulmuş çoçukluğuma bir şiir bıraktım
Veremediğim balonların affına sığınarak
Gökyüzüne şiir uzattım
Mahzun bir sevdanın kırılmış çoçuğu
Şimdi
Sevinmeli
Hep sevmeliydi
Bahtına düşen kara tohum yeşillenene kadar
Tabutunda susmalıydı
Yolculuk uzun
Vakit bakışlarından kısaydı
Şimdi gitmenin zamanıydı
