Şimdi her şey, gökyüzündeki yıldızlar gibi uzak bana ve ben karanlığa doğru çekiliyorum. Önceleri her şeye rağmen aydınlığa bakmanın önemine inanırdım, ona bakmak hâlâ umudu hatırlatır zannederdim. Artık aydınlığa bakmak sadece eski güzel anıları hatırlatıyor ve onlar da hiç iyi davranmıyor bana. Karanlık daha bir kabulleniyor ve sahipleniyor beni.