Şimdi mi ?...
Verdiklerim aldıklarıma değmiyor.
Yüreğim bir yangına körüklenmiş,
Yaşamı istismar ediyorum.
Kirpiklerime yağmuru hor görmüyorum.
Avuçlarımın boşluğuna dalıyorum,
Ağıtlar yazıp figanlar dinliyorum.
Çizgimin dışından seyrediyorum kalbimi,
Yenilgimi tanıyorum.
Eylül’ün son deminden kopmuş ve ben solmuşum...
Şimdi mi ?…
Zindan edilmiş hayatı parmaklıklar ardından yaşıyorum ve kaldığım yer hiç güneş saçmıyor.
