Şimdi seninle kederli bir sonbahar gününe asılı kalmış iki yaprağız

Az sonra soğuk bir yel alacak ikimizden birini

Apansız bir kımıltı yerleşecek içimize

Akıp giden zamanın içinde savrulacağız

Bilirsin bütün kızılderililer kaybeder

Spartaküs kazanır

İşte bu yüzden canım

Bütün aşklar yarım kalmalıdır

Yarım da bir bütündür neticede

İki çeyrekten oluşur düşününce

Ve bilirsin

Bütün yenilgilerin mayası zaferle yoğurulmuştur

Kölelikten kurtulan toplumlar hürriyete kavuşmuştur

Şimdi seninle savrulan zamanın içinde iki yorgun yaprağız

Az sonra savrulacağız

Hoyrat bir rüzgâr alacak ruhumuzu

Bilirsin o zaman esaretinden kurtulur bütün aşklar

Esaretler bir bakıma güzeldir

Yan yana olmanın kaçınılmaz sonunu geciktirir

Şimdi seninle

Bir ağaç dalına esir iki ayrı yaprağız

Rüzgârı kendinden menkul bir göğe bakmaktayız

Yeterince sustuysak birbirimizi anlayabiliriz

Yine de illegal ayrılıkların önüne geçemeyiz

Az sonra azalarak yok olacağız

Kırıntılarımıza basan kuşlar ötmeyi unutacak

Belki bir defter arasında kurutulan anılar olacağız

Ayrı defterlerde ayrı sonlara doğru yol alacağız

Hazan vakti elzem

Şimdi seninle kuruyan iki yaprak gibiyiz

Yeterince kuruyunca ayrılacağız

Giderken ardımıza bakmayacağız