Yaşamın sıradanlığına mukavemetim
Hayatın tekdüzeliğine başkaldırım
Haz duyuran ihtilal çanımsın
Direniyorum hâlâ bağnaz fikirlere
Kalkanım sensin
Varlığın azametime ilham
Aydınlık ve medeniyet timsalimsin
Şimdi benim yurdum sensin
Hürriyeti tadıyorum dudaklarından
Bozkırda kır at ile uçuyorum
Çağlıyorum Vey ırmağında
Yay gerip ok salıyorum sürek avlarında
Bana güldüğün zamanlar
Kendimi Ötüken’de buluyorum
Gözlerinin içinde
Yurdum azad oluyor
Bir hayalimi
Gözlerinde buluyorum
Şimdi Ötüken sensin benim için
Duyuyorum Bozkurt’lar uluyor
Tanrıdağı yine seni istiyor
Yağmur gibi rahmet oluyorsun yurduma
Sükut kalır seninle gayzım
Ormanları gürlenir uçmağın
Senin gezdiğin yerde biter can otları
Ab-ı hayat saçının her teli çölüme
Gamzen hükmünü siliyor kışların
Zemherilerde yakar er kişiyi bakışın
Bir gülüş senden
Bin bahar getirir yurduma
