ne de çok sevinir
giyotin yolunda bir kalem
kör kalem,
kurşundan kalbi
bir namlunun ucunda
patladı –patlayacak vaziyet
tez canlı bir kalemdi
son isteği sorulmadı
inerken kel başına bıçaklar
kıkırdamaya başladı
cellat sevmeyen celladı
-rabb değildi fakat-
kurşunkaleme can verdi
yazabildiği kadardır ömrü
bir kalemin
sevdiğine kavuşamayan kalem
ya ölmeli tek başına
ve kimsesiz
bi’yerlerde
ya da canlanmalı
celladının ellerinde
