Sinemdeki yaralar
Sinemi yaralar
Ayrılığın tadı saçlarımda
Koparıp attım
Süpürüyorum kapıdan
Atamıyorum dışarı
Sokakların sessizliği
Tıpkı bir çığ gibi
Devriliyor üzerime
Tenhalarda sen
Sesin ahenkle yankıda
Ben sinemdeki yara
Sen sinemle
Hayallerleyim saatin sonu gelmiyor
Geçmiyor geceler
Zaman diyorum geçse
Geçmiyor içime işliyor
Deşiyor her yanımı
Etrafımı
Karanlık bulaşıyor tenime
Aydınlığım kayboluyor
Ah özlem diyorum
Adı olsa sinem olurdu
Sesi olsa
Sızlanışım olurdu
Rengi olsa karanlık bulaşırdı
Sinem özlüyorum seni
Severken özlüyorum
Adını koyamıyorum
İntikam geliyor dilimin ucuna
Sineme dönüyorum
Sinemi özlüyorum
Sinemdesin sinem
