bu içimdekiler halka oldu

halk olamadı bir türlü



panayır gelir köyde unutulur elektrik yoktur

anızı sigarayla sigarayı anızla yakınız

ben senden daha değişik daha şey

olacağım diye diye bu hâlim ne diye

yarımı yalamak değil doymak kenara oturmak

çingeneleri avluya alma beddualarıyla

su kuyusu da hani ayak ayakkabısıca bir isim

her çatıyı bir kez öpüyorum gönlü kalmasın

diye bağırıyor birisi şemsiyeyi ters açın

geliyorum geliyorum

rapunzelim yok ki olsun elim yüzüm kan

kule, meçhulleri eksilttim izninle iniyorum.



papatyanın da çayı olmayıversin

çayın nasıl papatyası yoksa

beğenmek beğenilme dürtüsü

kişiyi haddinden bilirimciler:

hadsizlik fiyasko değil akisli bir fiyakadır

ne kahve ne telve ne fincan

galeride fotoğraflarla ilintili artık hatır.