Herkesle benliğin arasında doğru sınırı çizemediğin sürece aslında kendini bulamıyorsun. Ordan oraya savrulup durmaların bu yüzden. Hep herkes bizi onaylasın, sevsin diyip kendi duruşumuzu bulamadığımız sürece de bu böyle devam edecek. Ne zaman ki kimin ne düşündüğünü umursamadan kendi iç sesimize kulak veririz işte o zaman gerçek mutluluğu bir nebze tadabiliriz. En azından bu özgür, kendi kararlarının sorumluluğunu alabilen birinin mutluluğu olur. Yani fazlasıyla hakedilmiş ve gurur duyanilecegin doyasıya bir mutluluk...
