Kürtsün dediler.

Annen mardinli, baban mardinli ailen Kürt sende Kürtsün dediler.

Annem babam nereliyse oralı oldum ben, bir şehrim olmadı.

Saçma sapan şekillerde ırkçılığa uğradım.

Bir yere ait hissedemedim hiçbir zaman.

Yerim yok, yurdum yıkıktı sanki.

Türkiye'de doğdum, Türkiye'de büyüdüm.

Bazıları hissedersen türksündür dedi.

Ama ne Türklüğe, ne Kürtlüğe ait hissedemedim.

Bir Dünya yarattım kendime, yaşayabilmek için.

Onu da parça parça aldılar elimden.

Dünyamın her yerine bir darbe indirdiler.

Yarattığım dünyamda da yaşamama izin vermediler.

Ne bir ülkeye ait hissedebildim, ne bir şehre.

Ülkem yok benim, şehrim yok.

Bu toplumun dışında kaldım.

Bir toplumun dışıyım.

Kendi yarattığım dünyanın da katilleri dört bir yanımı sardı...

Ama sorsan, yine ben suçluyum.

Özünü inkar ediyorsun derler.

Asimile olmuşsun derler.

Ben anlatamadım kendimi.

Ben ne oradayım ne burada.

Sınırındayım her şeyin. Başlı başına bir sınırım kendi dünyamda, kendimi aşmaya çalışan.

Bırakın beni, uçsuz bucaksız rüzgarda kaybolayım kendimden.

Özgür kalsın ruhum... 

~Fehmekar