Aldatılan bir kadın gibi şu sıra herkes
Hırçın ama gururlu
Sinsice yayılan bir hastalık gibi
Öfke nefret damarlarımızda
İşte o an diyorum ki
Ne zaman düzlüğe çıkacağız
Ne zaman sevgi öfkeden
Saygı nefretten önce gelecek
Gözlerinin yaşını saklıyor çocuk
Biraz gururu incinmiş
Babasından yediği tokadın sızısı hala sabit
Bir de üstüne annesinin azarı
Gençliğin verdiği deli kan hızla dönüyor
Ve o çocuk anlaşılmamanın acısını yaşıyor
Bilmem neredeyim hangisiyim
Bugün o çocuk kim ve nerede
Ben kimim ve neredeyim
Kadının mücadelesi bitti mi
Sinsi hastalık fark edildi mi
Mazlum mu kazandı zalim mi?
