bedenimin her noktasında dolaştığını hissedebiliyorum. yavaş yavaş yukarı tırmanıyor, hafif bir uyuşukluk hissiyle... teslim olduğumu iliklerime kadar hissediyorum. kafam geriye düşüyor. arzu gibi içimde kıpırdaması kemiklerimi okşuyor. damarlarımda gezinirken kaybeden olmanın zevkini yaşıyorum, sonuna kadar... soluk soluğa patlama isteğiyle doluyorum. etrafımda dönüyorum karşımdaymışçasına. eteğim havalanıyor, rüzgar beni kucaklıyor. şu an buradayız. var olup olmadığımı kontrol ediyorum. başım dönüyor. dünya dönüyor. hep beraber sarhoşluğun içinde dönüp birbirimize karışıyoruz. ışıklar eşlik ediyor dansımıza. o an nehirler bizim için akıyor, yıldızlar bizi yakalamak için koşturuyor. eteğimin ucuna dizili taşlarla parlak gecelere dönüşüyoruz. gözlerimden denizler, vücudumdan ağaçlar yetişiyor. o an, her şeyiz. her şey de biz. iç içe geçmiş binlerce halkadan biriyiz. güneşin bizi görmemesi için dua ediyorum. sabahlar yakamızdan tutmasın diye kaçıyorum. zamana yalvarıyorum bu gece de kalsın da yarınları göremeyecek kadar hiçlikle bir olayım diye. birkaç saat sonra hava aydınlanacak. birkaç saat sonra bulunduğum yerde cesedim olacak. beni öldürmek için başımda beklediğini biliyorum ama bir anne şefkatiyle sarıyor ruhumu. son kez sevmek ister gibi. ben de onun oyununa katılıyorum annemin göğsü, sevdiğimin kolları gibi. aslında birbirimizi hiç tanımıyoruz. benim sevdiğim de benden başkası değil. aslında biz hiç biz değiliz ama öyleymiş gibi yapıyoruz. kimse de bize gerçeği söylemiyor..

sabah oluyor, omuzlarımda başka bir hayatın yüküyle uyanıyorum. cesedimi çıkarıp yenisini giymek için dolabıma ilerliyorum. tenim sızlıyor, her seferinde daha ağır gelişini düşünüyorum. her bir bedende kendimden bıraktığım parçaları düşünüyorum.