Deliriyorum gittikçe

Anlam kalmıyor kelimelerde

Bir tır çarpmış bana sanki

Hayattan bağlarım kopmak üzere gibi


Gitmiyor bir şey bile yolunda

Ne ders ne aşk ne de hayaller

Uğraşmak bile boş geliyor artık bana

Nefes alabildiğim tek yer düşler


Arada bakıyorum balkondan

İçimi rahatlatıyor gökleri karartan

Düşler cennet mi cehennem mi anlamıyorum

Bu kadar sevmeme rağmen neden acı çekiyorum


Sanki zıtlıklar çekiyor birbirini

En çok sevmeme rağmen en çok üzen de o beni

En çok mutlu olmama rağmen hayallerde

En çok onların kırıklığı sarsıyor yine


Gerçekten denedim değiştirmeyi

Olmak istediğim kişiye dönüşebilmeyi

Belki de uçmamalıydım o kadar yukarıdan

Ne de olsa ben de herkes gibiyim

Sıradan bir insan