karşında soyunan sonbahara düşman oluyorum

ve en çok da ben ağlıyorum yeşiller sararınca

dökülmüşüm işte sere serpe yapraklar geri dursun

gerek de yok yaslanmadığın ağacın gölgesine

açan ilk çiçeği bulamazsam baharlar anlamsızlaşır

olmadığın bugünlerden taşınamam yarınlara

boşu boşuna güneş günler açmasın istiyorum çok mu

saçmadığın ışığın parıltısına ihtiyaç yok

bu canhıraş hislerin sirayetini durduramıyorum

anlamını öğrensem başka sevdaların

sorduğumda sayıları anlatıyorlar uzun uzun

gerek duyamam miktarlara aşk bende payidar

tanrıya rakip çıkıp da başaramam ressamın olmayı

sanıyor musun ki bu suni renkler bana zevkini sunar

çizmişler resmini, herkes güzel sanacak boyaları

ben tenezzül bile etmem; yüzündür en güzel nigar.