Perde açıldı

Sessizdi kadının tüm çehresi

 

İncinmişti parmak uçlarından

Nazik nefesi zor geliyordu göğsüne

Biliyordu ki bir cennet vardı bir yerlerde

Diliyor ki ulaşsın tüm yakarışları duyması gerekene

Yine de bin parça da olsa yüzü düşmedi biri bile

Bekledi ve gördü her şeyi

Kadın söyledi

Seyirciler sustu ve dinledi

 

Işıklar yandı

Söylenecek sözler vardı

 

Sen dedi nereden çıktın geldin karşıma

Yeminler etmiştim hiçbir limana ulaşmamaya

Sen beni alıp götürecek rüzgar gibisin

Sen benim kollarımdan tutacak gibisin

Ben kalamam yorgun bakışlarında

Ben her mevsimin çiçeği değilim

Al yüreğini git buradan

Yüreğin yüreğime çok benziyor

 

Bir perde daha açıldı

Rüzgarın sesi kulaklardaydı

 

Oysa ben deli rüzgar

Ben isyana aşığım

Kovalar gökkuşağını diyarlarda

Yorulur kalırım bir dağ yamacında

Ben istedim ki sana yağmurlar yağsın

Ben istedim ki gazeller dans etsin eteklerinde

Kanatlarında yıldızlar taşıyan meleklerin de

Muhakkak gözlerine bakası vardır

Benim mi suçumdu rüzgar olmak

Ben benim diye istemiyorsun bir akşam vakti sokak ortasında

Oysa hayat bir kez olsun bana kalsa

Ağaç yahut taş olmak isterdim

Bir umudun en güzel yeriyle arkadaş olmak isterdim

Ben benim ve sen istemiyorsun rüzgarları

Ben benim diye sen istemiyorsun

Rüzgarları

 

 

Kadının bakışları önünde

Rüzgarı sevmemek istiyordu

 

Beni fırtınalar savurdu mahvoluşun kıyısında kaldım çaresiz

Yıkılırsa akasyalar nasıl köklerine güvensin tekrar

Sen ancak esersin yerli yersiz

Ben bir kere kandım rüzgara

Beni götürecekken denizlerin sonuna

Alabora etti beni

Yelkenlerimi yüzüstü bıraktı

Sana dedim yüreğin yüreğime benziyor

Sana dedim yüreğim yerle yeksan

Sana kanarım bir kez dokunursam

Sen şimdi git çünkü şimdi biz

Mutlu şarkılar söyleyemeyiz

 

Kemanların vakti geldi 

Son perdede çaldı Ferit

 

Ferit derdini almış keman çalıyordu

Ferit iki masumun cezasını anlatıyordu

Kelepçelere vurulmuş mahpus edilmiş evlerinden sürülmüş

Düşleri darağacında meyve

Tanrı söyleyecek son sözü

İlkini söylediği gibi

Hükümlerin vakti gelecek

Her şey unutulacak

Her şey bitecek

Yarım bile kalamamış hikayesiyle kadın ve rüzgar

Bambaşka bir kaderin ihtimali

Bir gün bir yerde karşılaşıverecek

 

Son besteyi çaldı Ferit

Kapandı onun da perdesi