Sisler içinde kaybolmuş bir sabah daha,
Yalnızlık kahvemde eriyip giden geçmişim;
Her hatıra bir yara, her hayal bir kırık dökük hikaye,
Ve ben, sisin ötesinde bir hiç.
Ruhumun karanlık dehlizlerinde yuvalanan korkular,
Geçmişte gizlenen, gelecekten kaçan;
Hayaletlerle dans ederim, sessiz ve durgun,
Ve ben, sisin ötesinde bir hiç.
Bir rüzgar eserse, sisler dağılır belki,
Yeniden doğarım, karanlığın içinden;
Bir öpüş ile umut yeşerir belki,
Ve ben, sisin ötesinde bir gerçeğe dönüşürüm.
