düşünceler ve sözler kifayetsiz

yaptıkların dururken arkasında

özür nedir ki, sen varken aynanın karşısında

mapus nedir ki, sen yatarken dört duvar arasında

mutluluk nedir ki, namlu varken başucunda

yalnızlık nedir ki, sesler artarken kafanda

sağlık nedir ki, küllükler taşarken masabaşında

ölüm nedir ki, yıllar yılları ezerken dünyada

para nedir ki, aklını kaybederken sonunda

gerçeklik nedir ki, sıkışıp kalırken dışında

aile nedir ki, sükunete esir koridorlarda

kaçıp gitme dumanlarımın arasında

herkeste aynıdır fark edilir zamanla

yaşamlarınız çok sahte katlanılmıyor her anda

tek koparan beni o iken bu soğuk odadan

yokken o kaybediyorum aklımı

uzuvlarım koparken seyrediyorum akışını

kanların duvarlara sıçrayışını

izliyorum arkamdaki duvarlardan

çığlıkları zihnimin damarlarımı titretiyor

yok olacakmış gibi kendimi yırtıyor

ve tir tir titriyorum buz gibi soğuğun karşısında

soğuk değil titreten aslında

bir yaz aynası var başucumda

kışın ayazı yatar yanıbaşımda

her şey solup gidiyor en sonunda

renkler oldukları yerleri terk ediyor

arada kalan ben oluyorum eninde sonunda

dilerim ki bir ben kalırım, bir de sen

bu dünyanın sahteliği ardında

bir ömür yeşertirim belki

nefretimin geldiği yeri görenler arasında

tek başına değilsin bu yolda, unutma

her şeyimi verirken tam karşında

hiçbir şey karşılığında

toz olup gidemezsin kendi karanlığında

beni de al içine

ben gelmedim sadece aydınlığın uğruna

beni de al içine

ben gelmedim sadece yeşil gözlerin ışıltısına

beni de al içine

ben gelmedim sadece melekvari yüzünün kutsallığına

beni de al içine

ben gelmedim sadece anne sıcaklığı veren ellerin uğruna

beni de al içine

ben gelmedim sadece sarhoş eden bal gibi dudakların uğruna

beni de al içine

ben sadece dört odacığın için burdayım

saflığıyla dururken karşımda, ben bir hurdalığım

bırak gölgelerim, gölgelerin olsun

onlar sensizliğinle dolup, taşıp yok olmasın

bırak, sonsuzluğu diğerlerinin yanına uğurlayalım

bırak, göstereyim sana sonsuzluğun ta kendisini

bırakma sakın ellerimi, dolar bir anda bütün ipleri

ikaz değil sevgilim, sadece gerçekler idi

sorun değil, sadece bir sensizlik sebebi

üzgünüm, bir gün gibi değildi benim için

affet beni, tek isteğim seninle olmak

neresi olduğu değil umrumda, başın varken omzumda

hiçbir yer dert değil bunu unutma

elbet çıkarız o karanlıktan da

sen sadece bana sarıl, ufuk gözükür karşında

elbet bir gün aşarız onu da

sen sadece bana tutun, bırak ben de sana tutulayım

bir kadeh ay içeriz güneş karşısında

aşk ateşi nedir ki, ben tutuşurken karşında

hüzün nedir ki, sensiz bir günüm dururken karşısında

yalnızlık nedir ki, sensiz bir hayat dururken karşısında

öfke nedir ki, sensiz bir ben dururken tek başına

hepsi nedir ki, varlığını hissettiğim an

solup gider hepsi bir anda

sabah olduğunda

gökkuşağım gelmiş derim

bir çocuk gibi giderim oralardan

siyah beyaz bir günün arasından

rengarenk bir yaşam arasına

çok seviyorum seni sevgilim

bir prenses gibisin benim için

şekil değiştirir, böyle basit kelimeler bile

sana söylendiğinde, yüceleşir eşliğinde

melekler şarkı söyler, ruhlarımız gülüştüğünde