bak bunlar benim ellerim,

bunlar gözlerim ve dudaklarım

hiçbirinin sen yokken bir kıymeti yok.

çayımın, kahvemin

oturduğum sokağın, güldüğüm sözlerin

sen yokken hiçbir anlamı yok.

bak güzel çiçeğim, bunlar senin ellerin.

hoyrat bir sevdanın baş temsilcileri.

bunlar senin yürüdüğün sokaklar,

bunlar seni gören kaldırım taşları.

sen yürüdün diye böyle parlak ve ihtişamlı,

elbette seni gördü diye böyle sakin bu şehir.

sen varsın, bir yerde oturmuşsun,

birazdan ağlayacaksın haberin yok,

birazdan beni o sokak başında vuracaklar,

ben öleceğim, kanım ellerinde kalacak.

ölümüm bir mızrak gibi kazınacak aklına.

ben adımla, şanımla;

belki biraz gururumla fakat hislerimin galeyanına yenik düşmeden,

yitip gideceğim kollarında.

benden geriye seni öpmek isteyişlerim kalacak,

belki dinlediğinde gözünün önünde belirdiğim bir kaç şarkı,

selim temo'nun şiirleri,

kırmızı fularım, hep baş ucumda duran kitabım.

benden sana ölüm soğukluğu kalacak,

senden bana bir mezar taşı.