Arkada çalıyor 'hedonutopia
arzu ütopyası olan köşemde melodiler süzülürken
Bir ıslık kadar yakın, bir kür kadar uzak.
Siyahı en çok ben hak ettim
Anlamsızlık kuyusu olan hayat üzerinde taşlarımı sektirmekten yorulmazken,
Siyahı en çok ben hak ettim
insanları anlama yolunda çektiğim otostoplar yarı saydam cehenneme beni sürüklerken,
her seferinde.
Sarhoş grisi gözlerde cevaplar ararken,
Siyahı yine en çok ben hak ettim.
Kürü olmaz ne uyku ne uyuşuk hayaller
bu esved hallerin
müzik belki, bazen olur öyle
ama insanlar asla.
ya da yalan söylüyorum
bu da freudvari bir kandırmacadır kesin
yarayı açan kür olabilir mi?
Bu soruları sora sora,
siyahı en çok ben hak ettim
