İsimler yok, yüzler yok.
Konuşmalar ve sohbetler yok.
Anılar kayıp, hatıralar yok.
Belki de yüzlerce kişinin bıraktığı bir iz yok.
Kaç yıl oldu saymadım hatırlamaya başlayalı.
Ya da kaç yıl oldu saymadım unutmaya başlayalı.
Bilmem ki, garip geliyor yılların kaybolması.
Oysa dün kadar yakın geliyor, çocukluk anılarım.
Sahi, adı neydi köşedeki bakkalın?
Hatırlamıyorum yüzlerini, top oynadığım arkadaşlarımın.
Lisedeki çocuklar beni hatırlar mı ki?
Herkes unutuyor mu benim gibi, yoksa benimki anıları kaybetmek mi?
O kadar çok kişiyi unutmuşum ki hafızam benimle eğleniyor.
Ben onları hatırlamıyorum ama birileri sürekli selam gönderiyor.
Ya aklımı yitirdim, ya da bırakmamış kimse bende herhangi bir iz.
Yolda görüp "nasılsın" diyenlere aklımda tek bir soru:
"Pardon, siz kimsiniz?"
