Kumsalda çıplak ayaklar,
Güneşten ısınan taşlar.
Sırtüstü yatınca insan yere,
Bırakıveriyor;
Günleri, ayları, yılları ve kayıpları.
Deniz manzaralı bir polaroid
Hepsini topluyor:
Gidenleri, kalanları, yarımları, hiç olmayanları.
Çünkü güneşte parlayan gözlerimize sığıyor hepsi.
Elimizi sağa sola atıp kalbimizi boşluğa çarpınca da
Boşanıyor hepsi.
