Özlüyorum derinden akan nehir seslerini
Gökyüzüne dönük masum yüzleri,
Parklardaki oyun heyecanını,
Özleniyor o akla sığmayan gönül rahatlığını.
Rüzgar tersten esmekte
Düşüyor çiçeklerin yaprakları pare pare
Yerle bir olan tüm yüreklerde
Çığlık çığlığa şu esrarengiz gecenin dumanlı sokakları
Kim derdi ki bir gün gelir orda kalır takvim yaprakları
Kim derdi ki bir gün gelir tutulan nefesler parçalar ciğerleri
Kimse de kalmadı şu cihanın sultanlarının dürüstlüğü
Gök kubbe düştü sanki bu zalimliğin soğuk rüzgarları
