Kalbim dağın gölgesinde kalmış

Senin yalnızlığına gözyaşı döküyor

Her bir parçasında bir his

İsmin nedir bilmezken bende ki bu gözyaşları neyin habercisidir?

Sorsam da kendime, yolun sonu gözükmeyen asfaltın üstünde bakakalıyorum

Işık yok, ses yok, sadece kalbimin gözyaşlarını tenimde hissediyorum

Çıkış nerede olursa koşarak varacağım

Ama tek çıkış sanadır biliyorum