Yazın, yani haziran gibi bir güneş doğar ya ufuktan
ve bir türlü doğuşuna mutlu olamazsın yeni günün.
Öyle işte.
Ağaçlar şen, çiçekler açıyor
bozkır bile karı üzerinden atmış yeşillenmiş
Sen, pencerenin kenarındasın,
saksılarda biraz olsun umudunu yeşertir belki diye diktiğin,
Farklı renklerde ama çok da zahmet istemesin diye hepsi aynı cinsten çiçeklerine bakarken
Bir sokak kedisinin açlık ile acı acı miyavladığını duyarsın da kendine sorarsın ya;
Neden herkes cins kediler besler diye,
üzüntüne hiç seninle alakası yokken
o kedinin açlığını da eklersin ya,
işte öyle günlerle dolu hayatım bu sıralar.
Neyse ki ağaçlar benden tarafa bu kez,
yaprakları eşlik ediyor düşen gözyaşlarıma.
Buğulu camlara evler çizmekteyim,
yağmurlu günlerde bir sokak kedisi görürsem,
evsiz olduğu fikrine kapılıp bir de o derdi yüklemeyeyim diye sırtıma,
çünkü
taşıyacak güç kalmadı omzumda heybemi.
