Senden sonra bir şeyler değişti sevgilim

Geceleri anlamsızca hüzünlenirdim

Sanırdım ki doğan güneşle gider dertlerim

Fakat gidişinden mi bilmem

Gün doğsa da, hayaletin duvarlarımda

Hatta diyebilirim ki, göz kapaklarımda

Ayrılığı düşününce yerle bir olurdum

Nefessiz kalacağımı sanırdım

Belki abartır da, yaşayamam derdim.


Burada bir teşekkür borçluyum sana;

Yaşamanın ne olduğunu öğrettin bana.

Ben yaşarmışım eskiden, yaşamıyorum sanarken.

Dünyanın derdini omuzlarımda taşırken

Senin göğsünde bırakırmışım kenara.


Şimdiyi sorarsan eğer

Biliyorum bir daha dönmeyeceğini

Bununla yaşamanın zorluğunu da anlatamam sana

Yaşamak dedimse nefes almak kasıt.

Yalnız geceleri gelir dediğim hüzün

Şimdi sürekli yakamda

Yürüdüğümüz sokaklar

Sanki ağıtlar yakıyor her adımımda.


Sen yine sev sokak kedilerini,

Benim yerime.

Ben sevemiyorum artık

Onlar bile kötü kötü bakıyor bana

Seni kaybettiğim için suçlar gibi