Senden sonra bir şeyler değişti sevgilim
Geceleri anlamsızca hüzünlenirdim
Sanırdım ki doğan güneşle gider dertlerim
Fakat gidişinden mi bilmem
Gün doğsa da, hayaletin duvarlarımda
Hatta diyebilirim ki, göz kapaklarımda
Ayrılığı düşününce yerle bir olurdum
Nefessiz kalacağımı sanırdım
Belki abartır da, yaşayamam derdim.
Burada bir teşekkür borçluyum sana;
Yaşamanın ne olduğunu öğrettin bana.
Ben yaşarmışım eskiden, yaşamıyorum sanarken.
Dünyanın derdini omuzlarımda taşırken
Senin göğsünde bırakırmışım kenara.
Şimdiyi sorarsan eğer
Biliyorum bir daha dönmeyeceğini
Bununla yaşamanın zorluğunu da anlatamam sana
Yaşamak dedimse nefes almak kasıt.
Yalnız geceleri gelir dediğim hüzün
Şimdi sürekli yakamda
Yürüdüğümüz sokaklar
Sanki ağıtlar yakıyor her adımımda.
Sen yine sev sokak kedilerini,
Benim yerime.
Ben sevemiyorum artık
Onlar bile kötü kötü bakıyor bana
Seni kaybettiğim için suçlar gibi