Son bir umut üflüyorum bu züppe şehrin meteorolojik kaosuna 

Hava parçalı fabrika dumanlı 

Tepemde çirkef bir vardiya amiri 

Yaşamaya çalışıyorum

Nefesim kesilene kadar mesaim 


Bir sokak şiiri tutturmuş gidiyor kalemim 

Zihnimde asfaltın tadını terk edildiğimiz ara sokaklarda hissediyorum

Ve sevgili mahalle muhtarı, kan duyuyorum 

Vahşete kurban dokuz taşlarda, bir ölüm önseziyor yassı taşlarım 

Kulağımda yatsı 

Baraj kurarken biliyorum kıyamı 

Büyüyor sokaklar 

Ve bastıbacaklığım 


Ve yılgın merdiven başlarında apartmanların

Ne çok düşlerdik mafya babalığını 

Fakat unutuyorduk hayırlı evlat olmayı

Hortumlardan ders kitaplarını üflerken 

Ölmüyorduk 

Öldürüyorduk tahsil hayatımızı 

Bir bok bildik hep hayat okulu mezuniyetini

Ne hayat bir okuldu 

Ne kep fırlattık göklere doğru

Uçakların bizi görüp müsait bir yerde almasıydı göklerden tek beklentimiz

Olmadı

Hep asfaltlarda eridi izmaritimiz


Sokaklar ölüm kokuyor ahali

Uçaklar 

İzmaritler

Taşlar

Hayali keplerimiz

Parçalı fabrika dumanlı havalarda zehirlenip gittiler hep


08.10.2021

Darıca