Sokaklarda kaldı ömrün
Gece
Yol sordu o ömre
Ve bu sırada leş kargaları ağladı cesedine
Gündüz
Senin yokluğun ile beslendi
İsyancılar iz sordu yokluğuna
Deniz
Seni çağıran farklı bir zamana sürükledi
Sokaklara açılan denizlerde ayrıldık
Ve yalnız kaldık düşlerde
Sokak intihar etti
Gündüze küstürdü kendini
Sokak karardı
Ve ömründen düşen bir yaprak
Denize doğru akıttı kendini
Sokak ağladı
Yokluk tekrardan var olanın ikinci doruğunda
